conj: conjunct
A conj (conjunct) is the relation between two elements connected by a coordinating conjunction, such as და ‘and’, თუ ‘or’, etc. The head of the relation is the first conjunct and all the other conjuncts depend on it via the conj relation. E.g.
- coordination with conjunctions
რატომღაც არა მჯერა იმათი, ვინც დაიბადა და შემდეგ იძახის – მე ხომ არ მითხოვია დაბადებაო.
'For some reason, I don't believe in those who were born and then say, 'I didn't ask to be born.'
cc(იძახის, და)
conj(დაიბადა, იძახის)
რევოლუციური მთავრობების სარისკო მახასიათებელი იყო და არის არაფორმალური გუნდურობა, დემოკრატიული ჩართულობის, ანგარიშგების თუ შეკავება-გაწონასწორების პრინციპების შესუსტება.
'A risky feature of revolutionary governments has been and continues to be informal collaboration, which weakens the principles of democratic engagement, accountability, and checks and balances.'
cc(შეკავება-გაწონასწორების, თუ)
conj(ანგარიშგების, შეკავება-გაწონასწორების)
- Asyndetic coordination with omitted conjunction. Commas or other punctuation symbols delimit the conjuncts.
ხშირად მოკლე სიტყვა, ერთი ჟესტიც კმაროდა, რომ კიდევ ერთხელ დამტკიცებულიყო ჩვენი ნება-სურვილის და ბრძოლის ერთობლიობა.
'Often, a short word or a single gesture was enough to once again prove the unity of our will and struggle.'
conj(სიტყვა, ჟესტიც)
punct(სიტყვა, ,-3)
conj in other languages: [bg] [bm] [cop] [cs] [de] [el] [en] [es] [et] [eu] [fi] [fo] [fr] [fro] [ga] [gsw] [hy] [it] [ka] [kk] [ky] [nci] [no] [pcm] [pt] [qpm] [ro] [ru] [sl] [ssp] [sv] [swl] [tr] [u] [vi] [xcl] [yue] [zh]